بازگرداندن نیّت نماز، در حین نماز، از نماز قضا به نماز قضاي ديگر، مثلاً قضاي صبح به قضاي نماز مغرب، چه حکمی دارد؟
جايز نيست.
موضوعات مرتبط
اگر شخصي در اعمال عبادي مثل نماز مرتكب اشتباه مي‌شود، مثلاً در ركعت سوّم جماعت قبل از اينكه امام به ركوع برود اقتدا مي‌كند و حمد را هم نمي‌خواند، يا تسبيحات اربعه را بلند مي‌خواند، آيا بر شخصي كه اين اشتباه را مي‌بيند لازم است به او بگويد؟
اگر مانعي ندارد بايد او را متذكّر كند.
اگر وقت نماز به قدري تنگ باشد كه وقت براي وضو و تيمّم نباشد، تكليف چيست؟
اگر مي‌تواند يك ركعت نماز را در وقت درك كند بايد تيمّم كند و نماز بخواند و اگر نمي‌تواند بدون وضو و تيمّم نماز كند و آن نماز را هم بعداً قضا كند.
اگر در بين نماز وقت نماز تمام شد، مثلاً در نماز صبح آفتاب طلوع كرد، نماز چه حكمي دارد؟
اشكال ندارد.
اگر انسان خيال مي‌كرده يا احتمال مي‌داده يا گمان مي‌كرده كه فقط براي نماز عصر وقت دارد ولي بعد از خواندن نماز عصر بفهمد كه براي نماز ظهر نيز وقت داشته، نماز عصرش صحيح است؟
نماز عصر او صحيح است و اگر وقت دارد فوراً نماز ظهر را بخواند و گر نه قضاء آن را بخواند.
چرا با اين كه حضرت علي در نهج البلاغه اوقات نماز را مشخّص كرده است و آنها را در پنج وقت تعيين كرده است و گفته است كه هر كدام را در وقت خودش به جاي آوريد و فتنه‌گر نباشيد، ما شيعيان بين نماز ظهر و عصر و همچنين مغرب و عشا را جمع كرده و با هم خواندن آنها را اشكال نمي‌دانيم ولي اهل تسنّن هر كدام را در وقت خود خوانده و مي‌گويند پيامبر هم اين گونه مي‌خوانده و ما را مسخره مي‌كنند و مي‌گويند شما با اين كه اسم نماز، نماز عصر مي‌باشد ولي در ظهر مي‌خوانيد با اين كه خودتان نيّت نماز عصر مي‌كنيد، دليل اين حكم شيعه چيست؟
از روايات سنّي و شيعه فهميده مي‌شود كه نمازها را پشت سر هم مي‌شود خواند و پيامبر گرامي و اميرالمؤمنين هم گاهي مي‌خواندند و فتاواي سنّي و شيعه هم اين است كه بدون فاصله خواندن جايز است.