مسئله: مسلمان بايد به اصول دين اطمينان داشته باشد.و در مورد احکام غير از اصول دين،اگر مجتهد نيست بايد احکام دين را از يک مجتهد بگيرد و چون احتياط براي عموم مردم ميسّر نيست،بايد يا مجتهد باشند يا مقلد.

مسئله:همين مقدار که مکلّف التزام به تقليد از مجتهد پيدا کند،مقلّد او محسوب مي شود و لازم نيست رساله مجتهد را داشته باشد و يا به فتواي او عمل کرده باشد. 

مسئله:از مجتهدي مي توان تقليد کرد که مرد ، بالغ ، عاقل ، شيعه ، حلال زاده و عادل باشد و اگر مجتهدينِ با شرائط فوق متعدّد بودند، بايد از اعلمِ آنها تقليد کرد.

مسئله:مجتهد اعلم را از سه راه مي توان شناخت:

1-         خود مکلف اهل علم و اهل تشخيص باشد.

2-         کسي که اهل تشخيص است،اعلم را معرفي کند.

3-         عده اي که بي جا حرف نمي زنند،اعلم را معرفي کنند.

مسئله:اگر در اعلميت مجتهدين اختلاف باشد و يا اعلم وجود نداشته باشد،از هر مجتهد جامع الشرائطي،مي شود تقليد کرد. 

مسئله: در زماني که مجتهد اعلم وجود نداشته باشد،مکلّف مي تواند از دو مرجع و يا بيشتر تقليد نمايد. همچنين در چنين شرايطي رجوع  از مرجعي به مرجع ديگر جائز است.  

مسئله:اگر مجتهدي که مکلف از او تقليد مي کرده است،از دنيا برود،بقاءبرتقليد او در همه مسائل جائز است.گرچه قبلاً به فتواي او عمل نکرده باشد.و اگر مجتهد ميت،اعلم از مجتهد حي باشد نيز بقاء بر تقلید او جایز است.