بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
«إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ»
ارتحال اسفناک فقیه پارسا و مرجع عالیقدر حضرت آیةالله آقای حاج شیخ لطفالله صافی گلپایگانی«قدسسرّهالشریف»، مصیبتی بزرگ و سانحهای سنگین برای عالم تشیّع و حوزههای علمیّه، خصوصاً حوزۀ علمیّۀ مقدسۀ قم است.
این
فقیه جلیلالقدر، که از ارکان حوزۀ علمیّۀ قم و از افتخارات نهاد مرجعیّت
تشیّع بودند، حقّاً تندیس اخلاص و اخلاق و ادب و مجسّمۀ تقوا و وارستگی و
معنویّت بوده و علاوه بر مقامات برجستۀ علمی و عملی و جایگاه ممتاز در
حوزههای علمیّه، همواره شخصیّتی خبیر و دارای نگاهی جامع و احساس مسئولیّت
عالمانه در قبال مسائل اجتماع و دلسوز حقیقی برای عموم مردم به شمار
میآمدند.
مراتب محبّت و مودّت والا و خالصانۀ ایشان به آستان حضرات اهلبیت عصمت و طهارت«علیهمالسّلام» به ویژه حضرت بقیةاللهالأعظم«ارواحنالهالفداء» و تلاشها و خدمات علمی شاخص و کمنظیر این عالم عظیمالقدر در مسیر ترویج و تحکیم معارف تابناک آن اولیاء طاهرین«صلواتاللهعلیهماجمعین» و دفاع مجاهدتآمیز از کیان تشیّع، از نقاط برجسته و روشن زندگی پربرکت این فقیه آگاه و بینا محسوب میگردد.
عمر
شریف و حیات درخشان این فقیه وارسته، حقیقتاً سراسر خیر و برکت و علم و
عمل و تقوا و معنویّت و تعلیم و تربیت بود و فقدان ایشان، امروز خسارتی
عظیم و جبرانناپذیر است.
خداوند روح مطهر این فقیه بزرگوار را در اعلیعلیّین و در جوار اولیاء معصومین«صلواتاللهعلیهماجمعین»، متنعّم فرموده و رحمت واسعه و رضوان بیکران خود را بر این عبد صالح، نازل فرماید.
این مصیبت بزرگ را به محضر مبارک حضرت ولیالله الأعظم«عجلاللهتعالیفرجهالشّریف»
و به حوزههای علمیّه به ویژه حوزه علمیّۀ قم که استوانهای متین و استوار
و مدافعی بصیر و روشنبین را از دست داده است و به همۀ خاندان مکرّم و
فرزندان معزّز و بیت شریف ایشان و بیوت وابسته، خصوصاً بیت مرجع فقید جهان
تشیّع حضرت آیتالله العظمی آقای حاج سید محمدرضا گلپایگانی«قدّسسرّهالشّریف»
و نیز به عموم شاگردان و ارادتمندان و مقلّدان آن مرجع عالیمقام، صمیمانه
تسلیت عرض میکنم و از خداوند تعالی جبران این ضایعۀ بزرگ را مسألت
مینمایم.
والسّلام علیه و علی جمیع عبادالله الصالحین و رحمةالله و برکاته.
حسینالمظاهری
12 / بهمنماه / 1400
29 / جمادیالثانی / 1443