مسأله: اگر کسی مال خودش را برای کار خیری نظیر مدرسه و مسجد و کتابخانه وقف کند، بعد از تحویل، از ملک او خارج می‌شود و دیگر حقّی در آن ندارد و نمی‌تواند از وقف خود برگردد و اگر خود او متولّی نیست، تصرّف در آن مال نیز جايز نمی‌باشد.

مسأله: واقف، قبل یا در حین وقف می‌تواند شرایطی وضع کند و نیز می‌تواند متولّی و ناظر برای وقف قرار دهد. ولی اگر وقف کرد، کلیۀ آن امور مربوط به حاکم شرع است.

مسأله: اگر کسی جايى را وقف كند، طبقات پایین و بالای آن نیز وقف است؛ مگر اينكه تعيين كند. مثلاً واقف می‌تواند یک طبقه از طبقات را مسجد کند و طبقۀ دیگر را اصلاً وقف نکند یا وقف حسینیه، کتابخانه، کانون فرهنگي و امثال اينها کند.

مسأله:اگر کسی برای ضرر به ورثه مالی را وقف کند، وقف صحیح است ولی کار او ناپسند، بلکه حرام است. مگر در مواردی که عرفاً صلاح باشد، نظیر اینکه می‌داند ورثه آن مال را صرف فسق و فجور می‌کنند.

مسأله: اگر حاکم شرع مصلحت بداند می‌تواند مورد وقف را بفروشد و یا تبدیل کند، نظیر اینکه فرش‌های کهنۀ وقف مسجد را تبدیل به فرش‌های نو کند.

مسأله: اگر چاره‌ای جز تخریب مسجد و نظائر آن نباشد، حاکم شرع عوض آن را می‌گیرد و در نزدیک‌ترین مکان،‌ تجدید‌ ساخت می‌کند.