بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

الحمد لله و صَلی الله عَلی رَسول الله و عَلی آلهِ آلِ الله وَ لا سیَما   بَقیة الله ارواحُنا لَه الفِداء

خداوند سبحان را سپاس‌گذاریم که در ایّام شریف رجبیّه، مجلس علمی بازشناخت و نکوداشت بزرگ مرزبان حریم تشیّع، محدّث متتبّع، متکلّم متبحّر، فخر الشّیعة الإمامیّة و قوام الشّریعة الحقّه، حضرت علّامه میرحامدحسین موسوی نیشابوری هندی«قدّس‌سرّه‌الشّریف»، در حوزۀ علمیّۀ اصفهان برگزار می‌گردد.

نقش بی‌نظیر این عالم پارسای مجاهد در اعتلاء و تقویت فرهنگ تشیّع، و جهاد خستگی‌ناپذیر او در دفاع و صیانت از مکتب والای اهل‌بیت عصمت و طهارت«علیهم‌الصّلاة و السّلام» و تثبیت عقائد و باورهای کلامی مذهب شیعه و خصوصاً معارف حیات‌بخش امامت و ولایت، به‌ویژه از رهگذر تدوین موسوعۀ درخشان و عظیم‌القدر «عبقات الأنوار فی مناقب الأئمّة الأطهار» تا بدانجاست که بزرگ فقیه جامع تشیّع حضرت میرزای بزرگ شیرازی«رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه»، سر تعظیم در ستایش خدمات علمی و کلامی آن متکلّم برجستۀ امامیّه فرود آورده و تصریح می‌فرماید که: «به انصاف، توان گفت تا کنون در اسلام، در فنّ کلام، کتبی به این‌گونه نافع و تمام، تصنیف نشده است خصوصاً کتاب عبقات الأبرار که از حسنات این دهر و غنائم این زمان است». استاد بزرگوار ما امام راحل عظیم‌الشأن«قدّس‌اللّه‌روحه» نیز که خود از نسل جلیل علّامه میرحامد حسین است از دوران جوانی، پیگیر طبع و نشر این موسوعۀ عظیم بودند و برخی از قسمت‌های آن به همّت ایشان و دیگران، در آن زمان منتشر شد و همواره تأکید می‌فرمودند: «بر علماء شیعه بالخصوص و دیگر طبقات، لازم است که این کتاب بزرگ را که بزرگترین حجّت مذهب است، نگذارند از بین برود و به طبع آن اقدام کنند».

اینک خداوند متعال را شاکریم که به برکت انقلاب اسلامی و مجاهدت امام عزیز و شهیدان بزرگوار، زمینۀ تحقیق و نشر این اثر فاخر و سایر آثار ارزشمند علامه میرحامد حسین«اعلی‌اللّه‌کلمته» به همّت جمعی از اساتید و فضلاء حوزه‌های علمیّه فراهم گشته است و از این بابت باید از همۀ آنان، به جدّ تقدیر و تشکّر نمود. جزاهم‌اللّه تعالی خیر الجزاء و اوفر الجزاء و اکثر الجزاء.

لازم است  در این مجال کوتاه و با حال بیماری و کسالت بر دو نکتۀ مختصر ولی مهم تأکید و تکیه نمایم:

اولاً: معارف انسان‌ساز و جامعه‌پرداز امامت، معارفی والا و تابناک و در عین حال مظلوم است. موضوع امامت که مغز و جوهرۀ مکتب تشیّع است و به بیان بلند حضرت ثامن‌الحجج«افضل‌‌صلوات‌المصلّین»: «إنَّ الإمامَةَ اُسُّ الإسلامِ النّامي و فَرعُهُ السّامي» باید بیش از پیش مورد توجّه و تعمّق و تحقیق در حوزه‌های علمیّه واقع شود و جوانب آن برای همگان و خصوصاً برای نسل حق‌جوی جوان روشن گردد و باید بدانیم که استمرار بقاء و حیات تشیّع در گرو این معارف عالیه است و اگر نسبت به این معارف، توجّه درستی صورت نپذیرد، قطعاً مکتب شیعه، لطمه خواهد خورد.

ثانیاً: روش‌شناسی علّامه میرحامد حسین«اعلی‌الله‌مقامه‌الشّریف» در آثار بزرگش خصوصاً موسوعۀ درخشان عبقات، موضوعی است که بی‌تردید باید مورد بررسی و دقّت نظر واقع گردد و محقّقان و پژوهشگران کلام شیعی، آن روش و منهج را به درستی شناسایی نموده و بر استمرار آن تکیه نمایند و از فوائد و منافع آن بهره‌مند گردند.

از همۀ متصدّیان و دست‌اندرکاران این نشست و نیز کنگرۀ بین‌المللی علّامه میر حامدحسین«قدّس‌سرّه» که بعداً برگزار خواهد شد خصوصاً از اولیاء و اصحاب بنیاد بین‌المللی امامت به ویژه جناب حجة‌الاسلام والمسلمین آقای دکتر سبحانی«دام‌عزّه» و همکاران محترم ایشان و نیز از مسئولان مؤسّسۀ آموزش عالی حوزۀ علمیّۀ اصفهان خصوصاً جناب حجة‌الاسلام والمسلمین آقای دکتر هادی‌زاده«دامت‌تأییداته» صمیمانه تشکّر و قدردانی می‌کنم و از خداوند تعالی، اعتلاء کلمۀ حق و تعالیِ معارف مکتب تشیّع و تأیید و توفیق همگان در این مسیر نورانی را مسألت می‌کنم.

والسّلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته.

حسين المظاهرى

4 / رجب‌المرجّب / ١٤٤7

4 / دی‌ماه / 04١٤