بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
برگزاري دوّمين کنگرۀ فاطمه‌شناسي که به منظور جستجو از شخصيّت عظيم‌الشّأن حضرت فاطمۀ زهرا«سلام‌الله‌عليها» و با حضور شما ميهمانان محترم داخلي و خارجي تشکيل گرديده، فرصت مغتنمي است تا در مسير ارتقاء معرفت به فضائل و ابعاد شخصيّتي آن بانوي بزرگوار، گامي هر چند کوتاه برداشته شود. اگرچه شناخت حقيقي آن حضرت و توصيف زواياي عظمت او به هيچ روي ميسّر نخواهد شد، زيرا چگونه مي‌توان فاطمۀ زهرا«سلام‌الله‌عليها» را شناخت در حالي‌که اصلِ خلقت او از نور مقدّس خداوند سبحان است: «أَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ» و نام مبارک او متَّخَذ از اسم خداوند تعالي است: «شَقَّ اللَّهُ لَكِ يَا فَاطِمَةُ اسْماً مِنْ أَسْمَائِهِ فَهُوَ الْفَاطِرُ وَ أَنْتِ فَاطِمَةُ» و باطن و ظاهر او به دست خداوند متعال، سيراب شدۀ از «ايمان و يقين» گشته است: «إِنَّ ابْنَتِي فَاطِمَةَ مَلَأَ اللَّهُ قَلْبَهَا وَ جَوَارِحَهَا إِيمَاناً وَ يَقِيناً» و آستان مبارک او، موضع هبوط و نزول و گفتگوي ملائکۀ خداوند است: «أَنَّ الْمَلَائِكَةَ كَانَتْ تَهْبِطُ مِنَ السَّمَاءِ فَتُنَادِيهَا» و مقام عبوديّت او، سلام و درود دائمي فرشتگان مقرّب الهي را برانگيخته است: «وَ إِنَّهَا لَتَقُومُ فِي مِحْرَابِهَا فَيُسَلِّمُ عَلَيْهَا سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ» و ثمرۀ عبوديّت او در اين عالم مايۀ روشنايي آسمان‌ها و اهل سماوات است: «أَنَّهَا كَانَتْ إِذَا قَامَتْ فِي مِحْرَابِهَا زَهَرَ نُورُهَا لِأَهْلِ السَّمَاءِ» و خلاصه، همه چيز او الهي و ملکوتي است و به تعبير بلند امام راحل عظيم‌الشّأن«قدس‌سرّه‌الشّريف»: «همۀ تجليّات الهي و همۀ جلوه‌هاي ملکوتي و جبروتي و تمام هويّت‌‌هاي کمالي در وجود حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» جمع شده است و بنابراين آن حضرت تمامِ حقيقت انسان و تمام نسخۀ انسانيّت است».
آري چه مي‌توان گفت دربارۀ آن وجود مقدّسي که در «عالم جبروت»، تجلّي حضرت حق‌تعالي است: «نُورُ ابْنَتِي فَاطِمَةَ مِنْ نُورِ اللَّهِ» و در «عالم ناسوت»، انسان کاملي است که حجّت و اسوۀ حسنۀ حضرات ائمّۀ‌معصومين«سلام‌الله‌عليهم» است و تواضع همۀ اهل عصمت را برانگيخته است: «وَ فِي ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ «صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» لِي أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» و در «عالم قيامت»، حقيقت کوثر و خير کثير است: «إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ» و بدين سبب همۀ بشريّت از درک اين حقيقت مقدّسه، مفطوم و ناتوانند و دستِ معرفت انسان از اتصال به فهم آن شخصيّت والا کوتاه است: «وَ إِنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ لِأَنَّ الْخَلْقَ فُطِمُوا عَنْ مَعْرِفَتِهَا».
امّا به هر تقدير، وظيفۀ ماست تا در فراخورِ توان خود براي شناخت آن حضرت تلاش کنيم و تا حدّ ممکن به آن بزرگوار تأسّي و اقتدا نماييم و از درس‌هاي بزرگ و آموزندۀ آن اسوۀ حسنۀ عترت طاهره، بهره گيريم.
از بزرگترين درس‌هاي آن حضرت که تا دامنۀ قيامت، استمراري سازنده و آموزنده خواهد داشت، صيانت و حفاظت از جايگاه امامت و ولايت است. آن بانوي عظيم‌الشّأن در حوادث تأسّف‌بار پس از رحلت رسول خدا«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» که اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» به سبب رعايت مصالح اهمّ مربوط به حفظ اسلام و عمل به عهد و ميثاق رسول‌الله«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» و همچنين عدم نصرت و ياري مردم، مجبور به سکوت گرديدند و به تعبير بلند حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» «مَا صَنَعَ أَبُو الْحَسَنِ إِلَّا مَا كَانَ يَنْبَغِي لَهُ»، در چنين شرايطي، يک‌تنه به عرصۀ دفاع از امامت وارد شده و فرياد برآورد: «أَ فَعَلیٰ عَمْدٍ تَرَكْتُمْ كِتَابَ اللَّهِ وَ نَبَذْتُمُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِكُمْ»؟ فاطمۀ زهرا«سلام‌الله‌عليها» در اين جريانات سياه که روي تاريخ را تا ابد، سياه کرده است، با تمام قدرت و تا پاي جان ايستادگي کرد و با عمل بزرگ خويش، سخن بلند خود را تثبيت فرمود که: «مَثَلُ الْإِمَامِ مَثَلُ الْكَعْبَةِ إِذْ يُؤْتیٰ وَ لَا يَأْتِي» و براي هميشۀ تاريخ با نداي بلند به اين اصل اساسي تصريح فرمود که بايد عقلانيّت سياسي و اجتماعي و شعور دينيِ جامعه و مردم، ارتقاء يابد تا در پيرامون قرآن و عترت اجتماع کنند و وحي و امامت را پاس دارند.
آري فاطمه در مقام عمل، آنچه را پدرش از جبرئيل امين نقل کرده بود، پاس داشت و آن وديعه را به همگان سپرد که: «أَنَّ السَّعِيدَ كُلَّ السَّعِيدِ حَقَّ السَّعِيدِ مَنْ أَحَبَّ عَلِيّاً فِي حَيَاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ وَ أَنَّ الشَّقِيَّ كُلَّ الشَّقِيِّ حَقَّ الشَّقِيِّ مَنْ أَبْغَضَ عَلِيّاً فِي حَيَاتِهِ وَ بَعْدَ وَفَاتِهِ».
اميد است شما عزيزان با حضور علمي خود، زمينۀ معرّفي هرچه بهتر آن حضرت به جامعۀ اسلامي و جامعۀ بشري را فراهم آوريد و درس‌هاي بزرگ و آموزندۀ او را هرچه بيشتر تبيين نماييد.
از همۀ مسئولان محترمِ برگزاري اين کنگره و ميهمانان گرامي صميمانه تشکّر مي‌کنم. و السّلام عليکم ورحمة‌الله و برکاته.
حسين المظاهري
3 / خردادماه / 1391
1 / رجب‌المرجّب / 1433