بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
شهادت، عطيّۀ خاصّ الهي به بندگان مقرّب و پاکيزه سرشت خداوند متعال است. بندگان خالص شده‌اي که از تمام تعلّقات مادّي خود را رها ساخته‌اند و از اسارت تمنيّات و آرزوهاي دنيايي آزاد گشته‌اند. بدين سبب، شهادت نه فنا و اتمام کار آنان که عينِ بقاء و آغاز حيات طيّبه‌اي است که خداوند مهربان به آنان عطا فرموده است. «وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ في سَبيلِ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْياءٌ وَ لكِنْ لا تَشْعُرُونَ» و چنانکه تصريح اين آيۀ مبارکه است فهم و درک اين مفهوم متعالي و رسيدن به عمق حقيقت آن، مقدورِ هر کسي نيست.
زبان و بيان ما عاجز است که واقعيّتِ شهادت و عظمتِ قدسي و روحاني آن را چنانکه هست، ترسيم نمايد، امّا دريافت و درک پيام شهيد و شهادت، وظيفۀ اصلي و مسئوليّت خطير بازماندگان از اين قافلۀ ملکوتي است. آنان که با فوز عظيم شهادت رفتند و به وصال و قرب خداوند سبحان دست يافتند، بر عهد و پيمان الهي خويش وفا کردند و آنان که از اين فوز الهي باز مانده‌اند، به گفتۀ قرآن کريم بايد در انتظار بمانند و عهد و پيمان خود را به هيچ عنوان تغيير ندهند تا در زمرۀ مؤمنان صادق باشند: «فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقينَ بِصِدْقِهِمْ».
اگر شهيدان عزيز والامقام از صدر اسلام و بلکه از صدر بشريّت تا به امروز، جان‌هاي مطهّر و مبارک خود را بر سر حراست و صيانت از آرمان‌هايِ متعاليِ انسانيّت گذارده‌اند و اگر آنان رفتند تا حيات طيّبۀ انسان تضمين گردد و آدميان با رهايي از سلطۀ هواي نفس و قيد دشمنان بشريّت، زندگي کنند و اگر آنان رفتند تا دين و ايمان و عبوديّت و عدالت در جامعۀ انساني، سرپا بماند، پس امروز وظيفۀ سنگين ما و شما، حفظ و پاسداري از همين آرمان‌هاي بزرگ و حيات‌بخش و انسان‌ساز است. اگر براي احياء و رشد اين ارزش‌هاي عميق الهي و انساني، تلاش و کوشش کرديم در نزد خدا و انبياء و اولياء و شهداي عزيز رو سفيديم و اگر از اين ارزش‌هاي متعالي رو گردان شديم و چرب و شيرين دنيا و مطامع آن ما را به سمت خود کشانيد و شيطان و دنيا و هواي نفس ما را فريفتۀ خود ساختند، در مقابل شهيدان و اولياء مطهّرين آنان، هيچ عذري نخواهيم داشت. فراموش نکنيم که به گفتۀ بلندِ اميرمؤمنان و مولاي متّقيان: «لَا يُقِيمُ أَمْرَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ إِلَّا مَنْ لَا يُصَانِعُ وَ لَا يُضَارِعُ وَ لَا يَتَّبِعُ الْمَطَامِعَ»: دين و فرمان خداوند را برپا ندارد جُز آن‌کس که در بيان و اجراي حق مدارا نکند و اهل سازش کاري و خوار گشتن در برابر شيطان‌هاي درون و برون نباشد و پيرو آرزوهاي باطل نشود و در پي طمع‌ها و حرص‌هاي مادّي نتازد.
از خداوند تعالي، توفيق التزام به اين بيان نوراني و درک پيام والاي شهيدان را مسألت مي‌کنيم و براي همۀ شهداي عزيز خصوصاً شهداي صنعت ذوب آهن و فولاد، علوّ درجات روحاني و براي خاندان معظّم آنان سعادت و توفيق روزافزون خواستاريم.
حسين المظاهري
30/8/1390
24/ذي‌الحجةالحرام/1432