بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً
اکنون که با عنايات خداوند تعالي و در پرتو توجّهات ائمّۀ اهلالبيت «صلواتالله و سلامه عليهم اجمعين» و با اهتمام جمعي از اصحاب علم و دوستداران اهلبيت رسول خدا«صلياللهعليه وآله وسلّم» دانشکدۀ اهل بيت براي نخستين بار در دانشگاه اصفهان تأسيس گرديده و با حضور دانشجويان جواني که به دنبال آشنايي علمي با ابعاد مکتب انسانساز و حيات بخش آن ائمّۀ هدي هستند آغار به کار مينمايد، پس از حمد و سپاس خداوند سبحان و دعا براي مبارک گردانيدن اين اقدام حسنه و ابتکار شايسته تذکّر نکاتي چند را ضروري ميشمارم.
1) نخستين نکتهاي که توجّه هميشگي بدان از اين پس لازم و واجب است، آن است که اين حرکت نوپا و نوين چگونه استمرار يابد و مرور زمان و گذشت دوران آن را راکد و کهنه نسازد. بيشک استمرار و تداوم اين ابتکار علمي و فرهنگي بسي مهمتر و دشوارتر از اصل تأسيس آن است. و بايد دغدغۀ آن به طور مداوم ذهن و فکر طرّاحان و متصدّيان اين امر را مشغول سازد و آنان را به تحرّکهاي هر چه بهتر و بيشتر در اين زمينه وادارد. به اين منظور لازم است تا نظرات سازندۀ دانشجويان و آراء اصلاحي استادان اين دانشکده که در متن اين حرکت واقع شدهاند، در کانون توجّهات مسئولان مربوطه قرار گيرد و اين آراء و نظرات را در کنار بازخوردها و نتايج برنامههاي فعلي دستمايهاي براي افزايش جذابيّتها و تدوين برنامههاي هر چه بهتر و شايستهتر قرار دهند و همچنين با مطالعۀ بيشتر در نقاط قوّت و ضعف ديگر مجامع دانشگاهي که در همين راستا قدم برداشتهاند و طبعاً تجارب مفيدي اندوختهاند و نيز اخذ مداوم نظرات علماء و اصحاب علم و فضيلت و البتّه با استمداد از عنايات ائمّۀ اطهار«عليهمالسّلام» تداوم و استمرار اين حرکت علمي و ديني را تضمين نمايند.
2) دانشکدۀ اهلبيت به مصداق روايت شريف ثقلين بايد در حقيقت دانشکدۀ قرآن و عترت باشد. اين دو ثقل جدايي ناپذير که انفکاک آنها از يکديگر موجب گمراهي علمي و ضلالت عملي است، در عرصۀ علم و نظر، بايد در کنار يکديگر آموخته شوند. چرا که قرآن کريم متن متين دين و عترت است، چنانکه عترت طاهره، تفسير روشن دين و قرآن است. و در ساحت فرد و اجتماع، بايد در کنار يکديگر اجراء و عمل گردند، چراکه قرآن مجيد قانون وحي الهي است، چنانکه عترت مطهّره حاملان وحي الهي هستند. بنابراين لازم است در تمام برنامههاي درسي و آموزشي اين دانشکده، معارف نوراني اين دو ثقل عظيمالشّأن دوش به دوش يکديگر مورد توجّه واقع شوند تا دانشجويان عزيز در پرتو «نورٌ علي نور» پرورش علمي و عملي يافته و در مسير روشن و تابناک «يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ» واقع گردند. انشاءالله
3) دانشکدۀ اهلبيت بايد به نماد درخشاني از همکاري حوزه و دانشگاه بدل شود. آرمان بلند همکاري حوزه و دانشگاه که امام راحل عظيمالشّأن«قدّسسرّهالشريف» آن را براي ارتقاء علم و فرهنگ و دين، در کشور عزيز ما مطرح فرمودند، متأسّفانه تاکنون به شکل شايسته و حقيقي تبلور عيني و جدّي نيافته است. گو اين که قدمهاي مثبت و به سزايي در اين راستا برداشته شده، امّا به برنامهريزي و اهتمام بيشتري نيازمند است. دانشکدۀ اهلبيت اينک يکي از زمينههاي مستعدّي است که بايد از آن بهرههاي مناسبي در اين جهت برده شود و اين البتّه به يک برنامۀ مطالعه شده و آگاهانه و غير سطحي و غير ظاهري و نيز اهتمام جدّي دانشگاهيان و حوزويان بستگي دارد.
4) توجّه به سه موضوع با اهميّت اخلاق، مديريّت و اقتصاد، در اين دانشکده بايد به يک اصل محوري تبديل شود. نياز به گفتن ندارد که هر سه موضوع از نيازهاي مبرم و اساسي جامعۀ ما است. بيشک در هر سه بخش، راههاي ناپيمودۀ علمي و عملي بسياري از معارف جوشان و جامعهساز اهلبيت«عليهمالسّلام» در پيش داريم. و ضعفهاي بنيادي جامعه و حکومت ما نوعاً به اين سه موضوع باز ميگردد و از اين جهت بايد در فهم و تبيين آراء و گرايشات مکتب اهلبيت«عليهمالسّلام» در اين سه بعد محوري تلاش عميق، گسترده و کاربردي صورت پذيرد. تنها راه اصلاح ضعفها و خلأهاي جدّي جامعه و نظام ما بازگشت حقيقي به قرآن و عترت است و اين بازگشت، در مقام عمل جز با يک جهاد علمي ممکن نخواهد شد. سخن بلند حضرت ثامنالحجج امام عليبنموسيالرضا«عليهالسّلام» نيز به همين جهت اشاره دارد که «إِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا».
5) دانشجويان و اساتيد محترم اين دانشکده بايد به اميد خداوند سبحان در ميان دانشگاهيان خوش درخشيده و نمونه باشند و عملاً تأثير نورانيّت معارف اهلبيت«عليهمالسّلام» را در فضاي دانشگاه به ديگران نشان دهند. از اين جهت بايد انتساب خود به اهلبيت را نظراً و عملاً پاس دارند و کلام نوراني امام جعفربنمحمدٍ الصّادق«عليهالسّلام» را همواره در نظر داشته باشند که «إِنَّ الْحَسَنَ مِنْ كُلِّ أَحَدٍ حَسَنٌ وَ إِنَّهُ مِنْكَ أَحْسَنُ لِمَكَانِكَ مِنَّا وَ إِنَّ الْقَبِيحَ مِنْ كُلِّ أَحَدٍ قَبِيحٌ وَ هُوَ مِنكَ أقبَح لِمَكانِكَ مِنّا» و بدانند که از اين حيث مسئوليّت خطيري متوجّه آنها گرديده است و بايد نداي اهلبيت معصومين«عليهمالسّلام» که فرمودند: «كُونُوا لَنَا زَيْناً وَ لَا تَكُونُوا عَلَيْنَا شَيْناً» را در گوش جان خود زنده نگاه دارند.
6) اخلاص دانشجويان و اساتيد اين دانشکده کيميايي است که مس وجود و عمل آنان را در اين مسير با اهميّت به زر ناب و پر خريدار تبديل خواهد ساخت «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً». بدين منظور پرهيز از امور شکلي و ظاهر گرايانه نظير مدرکگرايي، رقابتهاي رايج در مجامع علمي و دانشگاهي و نيز بلاي گرايشهاي جناحي و بازيهاي سياسي از لوازم ضروري و اجتناب ناپذيري است که انشاءالله اساتيد محترم و دانشجويان گرامي اين دانشکده آن را به طور جدّي مراعات خواهند نمود.
اميد است با توفيقات الهي و عنايات حضرات معصومين«عليهمالسّلام» دانشکدۀ اهلبيت به نمونهاي موفّق و سرشار از دستاوردهاي روشن و مفيد بدل گرديده و خداوند تعالي آن را مبارک و خجسته گرداند.
از يکايک متصدّيان امر که با ابتکار و تلاش و اهتمام خود اين حرکت را به سامان رسانيدهاند و نيز از اساتيد و دانشجويان عزيزي که آغاز و تأسيس اين حرکت را با حضور با نشاط خود تضمين کردهاند، صميمانه تقدير و تشکّر ميکنم و سعادت و توفيقات آنان را مسألت مينمايم.
والسّلامعليکم ورحمةالله وبرکاته
حسين المظاهري
28/6/1390
20/شوال/1432