بسم‌الله الرحمن الرحيم

قال الله تعالي : «إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنينَ كِتاباً مَوْقُوتاً»

نماز، روشن‌ترين ترسيم عبوديّت بنده در برابر پروردگار متعال است و از اين جهت، به تصريح قرآن کريم، نقش بسيار مهمّ بازدارندگي آدمي از زشتي‌ها و پليدي‌ها نيز برعهدۀ نماز گذارده شده است:

«أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ»

بر پايۀ اين آيۀ مبارکه، تشخيص قبول يا عدم قبول فريضۀ الهي نماز، نه تنها در روز رستاخيز بلکه در همين دنياي فاني، بوسيلۀ خود انسان، امکان‌پذير گشته است. چنانکه امام صادقعليه‌السّلام نيز در بياني بلند، بدين نکته تصريح فرموده‌اند که ميزان مقبوليت نماز، به اندازۀ مانعيّت آن از ارتکاب بدي‌ها و ناهنجاري‌ها است و بدينوسيله، آدمي‌ مي‌تواند قبول يا عدم قبول نماز خود را رصد و سنجش نمايد. اکنون در اين همايش گرامي که با عنوان نماز و جوان و با همّت شما عزيزان، تشکيل يافته است، بهترين و مهم‌ترين تذکّر، همين است که همۀ ما براي اصلاح خود و ديگران، بايد به اقامۀ «نماز مقبول»، همّت گماريم و نسل عزيز و حقّ‌جوي جوان را به سوي «نماز مقبول» فراخوانيم و بدينوسيله، زمينۀ رشد و اصلاح جامعه را فراهم سازيم. اگر اين همايش در اين جهت، گامي هرچند کوتاه بردارد، بي‌شک به هدف و کمال خود، نائل شده است. ار خداوند تعالي توفيق شما عزيزان را براي ترويج هرچه بهتر نماز و ترسيم «نماز مقبول»، براي جوانان تشنۀ معنويّت، خواستارم و از همۀ مسئولان و دست‌اندرکاران برپايي اين همايش، صميمانه تشکر و قدرداني مي‌کنم.

والسلام عليکم و رحمة الله و برکاته

حسين المظاهري

18/8/189

2 ذي الحجة الحرام 1431