بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
قالاللهتعالی: «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبيرٌ»
تکریم علمای ربانی و تجلیل از شخصیّت عالمان وارسته، تکریم و تجلیل فضیلتهای انسانی و ارزشهای معنوی است و به یقین رضایت و خشنودی پروردگار متعال را به همراه خواهد داشت. چراکه امام صادق «سلاماللهعلیه» فرمودند: «مَنْ أَكْرَمَ فَقِيهاً مُسْلِماً لَقِيَ اللَّهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ هُوَ عَنْهُ رَاضٍ».
از سوی دیگر، بر اساس روایت شریف نبوی«صلیاللهعلیهوآلهوسلّم» که فرمودند: «إِنَّمَا الْعِلْمُ ثَلَاثَةٌ آيَةٌ مُحْكَمَةٌ أَوْ فَرِيضَةٌ عَادِلَةٌ أَوْ سُنَّةٌ قَائِمَةٌ»، علم دین مشتمل بر سه پایۀ اعتقادات، اخلاق و احکام است و در واقع، عالمان دین مبین اسلام، آموزگارانِ سه بخش دین و به بیان رساتر، آموزگارانِ همۀ ابعاد زندگی به بشریّت هستند: «إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ». پس میتوان گفت: تجلیل از شخصیّت علمای ربانی، تجلیل از آموزگارانِ رسمِ زندگی و روشِ بندگی است و از این جهت بسیار ارزش دارد.
توجه به این نکتۀ اساسی بسیار حائز اهمیّت است که انسان از بدو تولد و در دوران زندگی تا هنگام مرگ، همواره محتاج هدایت و نیازمند تعلیم و تعلّم است و بدون این فضیلت بزرگ انسانی، به سعادت و رستگاری راه نخواهد یافت. یعنی آدمی از هنگامی که از مبدأ قدم در این عالم ناسوت مینهد تا سالیانی که به معاش در دنیا میپردازد و تا آن هنگام که به سوی معاد و عالم ملکوت پرواز میکند، باید متواضعانه سر و جان و دل خویش را به فراگیری علم دین در سه بخش اعتقادات، اخلاق و احکام بسپارد: «اطْلُبُوا الْعِلْمَ مِنَ الْمَهْدِ إِلَى اللَّحْدِ» و پس از آن به آنچه آموخته است عمل نماید تا رستگار گردد: «وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ».
بر همین پایه است که امیر مؤمنان و مولای متقیّان حضرت علی«سلاماللهعليه» فرمودند: «النَّاسُ ثَلَاثَةٌ عَالِمٌ رَبَّانِيٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ...»؛ به فرمودۀ آن امام بزرگوار، انسان براي يافتن صراط مستقيم و نيز ماندن در راه هدايت و رستگاري، يا بايد خود عالم باشد و يا بايد از علماي رباني و راهيافته، پيروي نمايد و اگر در شمار اين دو دسته نباشد، گمراهي و انحراف او حتمي خواهد بود.
تعاليم روحبخش قرآن و عترت، تأکيد بسياري بر انس و ارتباط مردم با علماي ديني دارند و در اين باره، مسلمانان را به طرق گوناگون تشويق نمودهاند و یکی از راههای تشویق مردم به انس و ارتباط با علمای ربانی، تجلیل از شخصیّت آنان و بازگویی محاسن و ویژگیهای درسآموز زندگی عالمان وارسته است؛ زیرا این عمل پسندیده، باعث تأثیرپذیری و سرمشق گرفتن مردم و به خصوص نسل تکاملطلب جوان و نوجوان از روش زندگی عالمان دینی است و سعادت و رستگاری آنها را به همراه خواهد داشت.
تجلیل از شخصیّت والای آیتالله میرجهانی نیز در راستای آنچه بیان شد، بسیار ارزشمند است. آن بزرگوار، در راه تبلیغ دین و ترویج تشیّع، زحمات فراوانی متحمّل شد و حتی در کهولت سن با بیان شیرین خود، قلوب شیعیان را از چشمۀ معارف اسلامی سیراب میکرد و از این جهت، مورد توجه مردم و بهویژه طلاب جوان بود.
افزون بر این، ایشان از جمله یاران خاص مرجع اعلی آیتالله العظمی آقا سید ابوالحسن اصفهانی«قدّسسرّه» محسوب میشد که از نزدیک با آن فقیه بزرگ ارتباط داشت و توانسته بود اعتماد و اطمینان ایشان را به خود جلب نماید. این ویژگی نیز قابل تحلیل و الگوگیری برای نسل عزیز جوان، به خصوص طلاب علوم دینی است.
از خداوند تعالی علوّ درجات برای آن عالم فقید و توفیق هدایت به صراط مستقیم برای همگان بهویژه ارادتمندان به آستان علم و علمای ربانی مسألت میکنم و از همۀ متصدّیان برگزاری این مراسم و مسئولان محترم و نیز حضّار گرامی، به خصوص شما اهالی محترم، تقدیر و تشکّر مینمایم.
والسّلامعلیکم ورحمةالله وبرکاته
حسین المظاهری
13 / ذیالحجة / 1435
16 / مهر / 1393