گذشته از مطالب فوق، اخلاق بد، ترش رويي و زخم زبان زدن در خانه كيفر دنيوي نيز داشته و در كار انسان گره مي اندازد. مثلاً بايد ترسيد از زخم زباني كه ممكن است به يكباره باعث فلج شدن انسان شود. فرد سكته مي كند و با خرج كردن دهها هزار تومان شفاي كامل نيافته و نصف بدنش فلج مي شود. حال چنين فردي محتاج همسري خواهد شد كه هر روز با وي بدزباني و بداخلاقي مي كرده است و اسلام اين هشدار را به ما مي دهد كه بدزباني كيفر دنيوي هم دارد.

در تاريخ مي خوانيم زن و شوهري مشغول صرف ناهار بودند كه فقيري به در خانه شان مي آيد. مرد بداخلاقي كرده و نه تنها چيزي به او نمي دهد، بلكه جلو رفته و مي گويد: حالا موقع گدايي است؟ فقير آهي مي كشد و مي رود. اما خدا نكند كه زير دست انسان آه بكشد. يك سال طول نكشيد كه زندگي آن فرد به هم خورد، بطوري كه كسبش از بين رفته، خانه اش را فروخت و مجبور شد همسر خود را طلاق بدهد. از طرف ديگر همسر وي دوباره ازدواج كرده و به سر زندگي خود رفت. روزي زن با شوهر دومش نشسته بودند كه گدايي در را به صدا درآورد. شوهر به زن گفت: ما وضعمان خوب است و اين غذا را فردا هم مي توانيم بخوريم، پس غذا را به اين فقير بده. زن ظرف غذا را برداشته و به در خانه رفت. اما ناگاه با شوهر اولش كه به گدايي بينوا مبدل گشته بود روبرو شده و بسيار متأثر گشت. وقتي به درون برگشت، شوهر از وي علت ناراحتي اش را پرسيد و زن ماجرا را بيان نمود. در اينجا رنگ چهره مرد تغيير كرده و گفت به خدا قسم آن گداي اولي من بودم.

ماجراي فوق بيانگر اين نكته است كه يك زخم زبان مي تواند زندگي فرد را به هم بريزد و اين امر چه از نظر قرآن و روايات اهلبيت عليهم السلام و چه از نظر تجربه ثابت شده است.