عنوان: پيام بـه‌ همايش‌ آئينـه فرهنـگ‌
شرح:

پيام‌ مرجع‌ عاليقدر حضرت‌ آية الله العظمي‌ مظاهري‌ «مدظله‌ العالي‌»

بـه‌ همايش‌ آئينـه فرهنـگ‌ اصفهـان‌

بزرگداشت‌ محقّق‌ تلاشگر مرحوم‌ استاد سيّد مصلح‌ الدّين‌ مهدوي‌ (قدس سره)

 

 

الحمدلله و سلام‌ٌ علي‌ عباده‌ الّذين‌ اصطفي‌ محمّد و آله‌ الطّاهرين‌.

برگزاري‌ همايش‌ آئينه فرهنگ‌ اصفهان‌ كه‌ به‌ منظور بزرگداشت‌ دانشمند محقّق‌ مرحوم‌ مغفور آقاي‌ سيّد مصلح‌ الدّين‌ مهدوي‌ «رحمة الله عليه‌» و همزمان‌ با ميلاد خجسته سيّدة النساء و ام‌ّ الائمّة النّجباء حضرت‌ فاطمه‌ زهرا (سلام الله علیها) و نيز ميلاد امام‌ راحل‌ عظيم‌الشأن‌(ره) برپا گرديده‌ است‌، فرصت‌ مغتنمي‌ است‌ تا هم‌ نام‌ و ياد آن‌ پژوهشگر پُركار كه‌ آثار ارزشمندي‌ را در تاريخ‌ و فرهنگ‌ پُر ارج‌ و قدر اصفهان‌ و بالاخص‌ در زمينه تراجم‌ و احوال‌ علماء و دانشمندان‌ اين‌ خطّه عالم‌ پرور، تدوين‌ و تأليف‌ كردند، گرامي‌ داشته‌ شود و هم‌ بار ديگر در پيرامون‌ عظمت‌ و اهميّت‌ فراوان‌ تاريخ‌ سراسر درخشان‌ اصفهان‌ و نقش‌ بي‌ بديل‌ آن‌ در تاريخ‌ علم‌ و ادب‌ و هنر اسلامي‌ و ايراني‌، سخن‌ به‌ ميان‌ آيد.

بي‌ شك‌ّ اصفهان‌ و علماء و انديشمندان‌ بزرگ‌ اين‌ ديار، حق‌ّ عظيم‌ و سهم‌ برجسته‌اي‌ در گسترش‌ فرهنگ‌ والاي‌ اسلام‌ و ايران‌ و اشاعه‌ و ترويج‌ معارف‌ و مكتب‌ اهل‌ بيت‌ عصمت‌ و طهارت‌ : داشته‌ و فراورده‌هاي‌ علمي‌ و دستاوردهاي‌ تحقيقي‌ و نقش‌ تاريخي‌ و خدمات‌ اجتماعي‌ آنان‌، بسي‌ بيشتر و گسترده‌تر از آن‌ است‌ كه‌ در يك‌ يا چند نشست‌ محدود، بتوان‌ به‌ طور جامع‌ و مانع‌، بدان‌ پرداخت‌.

لكن‌ اينجانب‌ در اين‌ مجال‌ كوتاه‌، فرصت‌ را مغتنم‌ مي‌شمارم‌ و ضمن‌ تشكّر از شما حاضران‌ گرامي‌ بويژه‌ علماء و اساتيد محترم‌ حوزه‌ و دانشگاه‌ و محقّقان‌ محترم‌، نكته بسيار مهم‌ّ ديگري‌ را به‌ مناسبت‌ برپايي‌ اين‌ همايش‌، مطرح‌ مي‌كنم‌ و اميدوارم‌ طرح‌ اين‌ نكته‌ براي‌ همگان‌ مفيد واقع‌ گردد.

بي‌ ترديد فرهنگ‌ گرانقدر تشيّع‌ در طول‌ تاريخ‌، ذخائر علمي‌ بس‌ گرانسنگ‌ و برجسته‌ را در خود پروريده‌ است‌ و امروز بحمدالله و منّه‌، اندوخته‌هاي‌ تحقيقي‌ و فكري‌ علماء و قدماء ما، عرصه‌اي‌ بسيار گسترده‌ را در مقابل‌ چشمان‌ تيزبين‌ و افكار روش‌ بين‌ پژوهشگران‌ و محقّقان‌ قرار داده‌ است‌. آنچه‌ در اين‌ ميان‌ از اهميّت‌ شايان‌ توجه‌ برخوردار است‌ «شناخت‌ و عمل‌» به‌ مسئوليّت‌ خطيري‌ است‌ كه‌ در قبال‌ اين‌ گنجينه تابناك‌، متوجّه‌ مجامع‌ علمي‌ و فكري‌ است‌. اگرچه‌ حفظ‌ و نگاهداري‌ و همچنين‌ احياء و عرضه درست‌ اين‌ تراث‌ عظيم‌، كاري‌ بس‌ مطلوب‌ و ضروري‌ است‌ امّا هرگز نبايد پنداشت‌ كه‌ وظايف‌ ما به‌ همين‌ ميزان‌ ختم‌ مي‌گردد و چنين‌ نيست‌ كه‌ اكتفاء به‌ تلاشهاي‌ مبارك‌ و خدمات‌ شايسته سلف‌ صالح (قدس سرهم)، براي‌ حل‌ّ معضلات‌ گوناگون‌ علمي‌ امروز و باز كردن‌ گرههاي‌ فرهنگي‌ اين‌ روزگار كافي‌ و وافي‌ باشد، گرچه‌ بي‌ شك‌ّ، لازم‌ و ضروري‌ است‌.

مراد و منظور از حفظ‌ تراث‌ و احياء تراث‌ گذشتگان‌، آن‌ است‌ كه‌ اوّلاً پيوند علمي‌ نسل‌ امروز با ميراث‌ كهن‌ سلف‌ صالح‌ برقرار گردد و ثانياً تحقيقات‌ و پژوهشهاي‌ جديد با اشراف‌ درست‌ بر پژوهشهاي‌ پيشنيان‌ ولي‌ البّته‌ با قالبها و مفاهيم‌ نو بنا گردد، چرا كه‌ اين‌ اتّكاء و ابتناء، موجب‌ مي‌شود تا از ورود سخنان‌ بي‌ پايه‌ و نظرات‌ بي‌ مايه‌ به‌ ميدان‌ علم‌ و تحقيقات‌ جلوگيري‌ شود و آراء تقلّبي‌ و بي‌ مبنا از آراء اصولي‌ و حقيقي‌، بازشناخته‌ گردد.

بنابراين‌ بدون‌ شك‌ّ، حفظ‌ و احياء تراث‌ به‌ عنوان‌ كارنامه علمي‌ و فكري‌ تشيّع‌ و در حقيقت‌ هويّت‌ فرهنگي‌ حوزه‌هاي‌ علميه‌ و نيز به‌ عنوان‌ پشتوانه تحقيقي‌ و پژوهشي‌ معاصران‌ و عالمان‌ امروز، كاري‌ است‌ مهم‌ّ و وظيفه‌اي‌ است‌ خطير، ولي‌ بسنده‌ كردن‌ به‌ آن‌ و كافي‌ دانستن‌ آن‌، اشتباهي‌ است‌ بزرگ‌ و خطايي‌ است‌ واضح‌.

امروز همه مجامع‌ علمي‌ بالاخص‌ حوزه‌هاي‌ علميه‌ و دانشگاهها بايد براي‌ امر تحقيقات‌ و در حقيقت‌ توليد فكر و نظريّه‌، برنامه‌ريزي‌ جدّي‌ بنمايند و بايد بدانيم‌ كه‌ مجموعه افتخارات‌ گوناگون‌ و گسترده ما در عرصه‌هاي‌ علمي‌ و فرهنگي‌، به‌ همين‌ امر مهم‌ّ تحقيق‌ و توليد فكر نو بازگشت‌ مي‌كند. اگر امروز نام‌ و ياد أَعاظمي‌ مانند شيخ‌ كليني‌، شيخ‌ صدوق‌، شيخ‌ مفيد و شيخ‌طوسي‌ «قدس‌ الله اسرارهم‌» در ميان‌ متقدّمين‌ و بزرگاني‌ همانند علاّمه‌ مجلسي‌، صاحب‌ جواهر ، شيخ‌ انصاري‌ و آخوند خراساني‌ «رضوان‌الله عليهم‌» در ميان‌ متأخرّان‌ و نام‌ آوراني‌ همانند آية الله العظمي‌ بروجردي‌، حضرت‌ امام‌ راحل‌ عظيم‌ الشأن‌ و علاّمه‌ طباطبايي‌ «قدّس‌ سرّهم‌» در ميان‌ معاصران‌، در حوزه‌هاي‌ علميه‌ و بلكه‌ در سراسر عالم‌ اسلام‌ بلند و درخشان‌ است‌، به‌ سبب‌ همين‌ ابعاد علمي‌ و تحقيقي‌ آن‌ بزرگواران‌ و خدمات‌ عظيمي‌ است‌ كه‌ در ميدان‌ توليد انديشه‌ و فكر جديد داشته‌اند.

بنابراين‌ بايد جهت‌گيري‌ اصلي‌ در مجامع‌ علمي‌ مبتني‌ بر پرورش‌ محقّقان‌ صالح‌ و پژوهشگران‌ وارسته‌ باشد و اميد است‌ برپايي‌ همايش‌ها و نشست‌هاي‌ گوناگون‌ علمي‌ و فرهنگي‌ نيز به‌ اين‌ جهت‌گيري‌ درست‌ و با اهميّت‌، كمك‌ و مساعدت‌ نمايد.

بار ديگر از همه شما حضّار گرانقدر و نيز از متصدّيان‌ و متولّيان‌ محترم‌ برگزاري‌ همايش‌ آئينه فرهنگ‌ اصفهان‌، صميمانه‌ تشكّر و قدرداني‌ مي‌كنم‌ و براي‌ محقّق‌ تلاشگر و وارسته‌ مرحوم‌ مغفور آقاي‌ سيّد مصلح‌ الدّين‌ مهدوي‌ «رحمة الله عليه‌» ، علوّ درجات‌ و پاداش‌ صالحان‌ و مجاهدان‌ راه‌ علم‌ و عمل‌ را مسألت‌ مي‌كنم‌.

 

والسلام‌ علكيم‌ و رحمة الله و بركاته‌

      

                                                                                حسين‌ المظاهري‌

                                                                           20 جمادي‌ الثاني‌ 1428

                                                                                    14/4/1386