پیام مرجع عالیقدر حضرت آیة الله العظمی مظاهری«مدّظلّه العالی»
به نشست بزرگداشت استادالفقهاء مرحوم آیة الله معظّم آقا سیدمحمدنجف آبادی«قدّس سرّه»
بسم‌الله الرّحمن‌الرحيم
قال‌الله سبحانه و تعالي: يرفع‌الله الذين امنوا منکم والّذين اُوتوا العلمَ درجات
برگزاري اين نشستِ گرامي که به منظور تجليل از مقام علمي و عملي استادالفقهاء والمجتهدين مرحوم آية‌الله معظّم آقاي سيد محمد مدرّس موسوي نجف‌آبادي اعلي‌الله مقامه‌الشّريف تشکيل گرديده، فرصتِ مناسبي براي اداءِ احترام به آن چهرۀ تابناک و درخشانِ حوزۀ علميۀ اصفهان است. اين فقيه عالي مقدار و اصولي نامدار که خود در محضر اعاظم عصر در سه حوزۀ اصفهان، نجف اشرف و سامراء به تحصيل و تحقيق پرداخته، جمع کثيري از علماء و فضلاء و مجتهدين معاصر را از دروس و سيرۀ علمي و عملي خويش، مستفيض گردانيده و از اين‌رو بي‌ترديد، حقِ بزرگي بر حوزۀ علميۀ مقدسۀ اصفهان و موقعيّت علمي و ديني اين حوزۀ کهن دارند. ويژگيِ مهم مرحوم آية‌الله سيد محمد نجف‌آبادي که کمتر بدان توجه مي‌شود آن است که اين عالمِ جليل‌القدر، علاوه بر تحصيل در مکتب علمي و مدرسۀ فقهي و اصولي نجف اشرف و افتخار شاگردي اعاظمي همانند آياتِ عظام آخوند خراساني و سيد محمدکاظم يزدي و حاج‌آقا رضا همداني و شيخ‌الشّريعۀ اصفهاني«قدّس سرّهم»، در مکتب و مدرسۀ علمي سامراء نيز در محضر بزرگاني همچون آيات عظام ميرزا محمدتقي شيرازي و آقا سيد محمد فشارکي«قدسِ سرّهما»، حضور داشته‌اند و از اين جهت بايد اين فقيه محقّق و اصولي مدقّق را «جامع‌المَدرستَين» ناميد. اين عالم بزرگوار پس از مراجعت از اين دو مدرسۀ پر افتخار فقاهتي، رحل اقامت و بساطِ علمي تدريس و تعليم در حوزۀ مبارکۀ اصفهان گسترانيدند و محضر دروس ايشان، مجمع فضلاء و عالماني شد که بعدها، هر يک به مقامات عاليۀ علمي و اجتماعي نائل شده و خطِّ روشن فقه آل محمد صلوات‌الله عليهم اجمعين را استمرار بخشيدند. جملۀ شاگردان ايشان بر ويژگي‌هاي آن فقيه جليل‌القدر در تنقيحِ شيواي مباحثِ غامض و مشکل فقهي و اصولي و توجّه خاصّ ايشان در اين مباحث به مباني و جهات عرفيّۀ فقهي که موجب سَماحت و وسعتِ نظر و سهولتِ در فتاواي شرعي ايشان شده بود، اذعان کرده‌اند و از اين‌رو است که پس از ارتحالِ اعاظمي همچون مرحوم آية‌الله العظمي سيد محمدباقر درچه‌اي و آية‌الله العظمي مير محمدصادق خاتون‌آبادي «قدّس‌سرّهما»، رياست و زعامتِ حوزۀ علميۀ اصفهان، متوجّه ايشان گرديد و علاوه بر آن، به سبب روحيّات متواضعانه و اهتمام آن بزرگوار به خدمت مسلمين، مورد توجّه عموم مؤمنين قرار گرفته و حتي مرجعِ حلّ و فصل اختلافات و قضاوت و داوري شرعي بودند.
سيرۀ اين عالمِ متّقي و وارسته در جهات اخلاقي نيز، درس‌آموز است. بي‌اعتنايي آن فقيه بزرگوار به زخارف مادّي و زهد و مناعت طبع ايشان در دوران سخت و دشوار حوزه‌ها و روحانيت در عهد حکومت طاغوتي رضاخان، موجب توجّه شاگردان ايشان و مايۀ تحمّل سختي‌ها و مرارت‌هاي روزگار بوده است. تعهّد اجتماعي و سياسي اين عالم نامبردار نيز در جريان مهاجرتِ علماء بلاد به حوزۀ علميۀ مقدسۀ قم به منظور اعتراض به قوانينِ ضدّ شرعي پَهلويِ اوّل –که به قيام مرحوم آية‌الله حاج آقا نورالله نجفيِ شهيد قدس‌الله روحه، موسوم است- مشهور و بارز گرديده و همۀ اين جهات علمي و عملي و اجتماعي، چنان محبوبيّتي را براي اين عالم عظيم‌القدر، رَقم زد که پس از ارتحالِ ايشان، مردم، بدون توجّه به ممنوعيّت‌ها و محدوديّت‌هاي طاغوتِ دوران، تجليل و تشييع با شکوهي از ايشان به عمل آوردند. «انّ الله الّذين امنوا و عملوا الصّالحات سَيَجعلُ لَهُم‌الرّحمنُ وُدّاً». روح معنوي و قُدسي اين عالم پرهيزگار نيز باعث شد تا خداوند تعالي، نسلي مبارک را به دنبال او قرار داد و شهيدان والا مقامي در قبل از انقلابِ عظيم اسلامي و پس از آن در مبارزه با طاغوت و در دوران دفاع مقدّس، از اين نسل پر افتخار به آستانِ سالار شهيدان و امامِ آزادگان حضرت ابي‌عبدالله‌الحسين عليه‌السلام تقديم گرديد. به روان پاکِ آن شهيدان درود مي‌فرستيم و از خداوند تعالي، توفيقِ استمرار خطِّ مستقيمِ فقاهت و شهادت را که از اين بزرگانِ با شرافت به ما رسيده است، مسألت مي‌کنيم.
از شما شرکت‌کنندگان محترم و نيز مسئولان برگزاري اين نشست صميمانه تشکر و قدرداني مي‌کنم و مسئولان مربوطه را به انتشار آثارِ علميِ باقيمانده از اين فقيه و اصولي عاليقدر دعوت مي‌نمايم.
والسلام‌عليکم جميعاً و رحمة‌الله و برکاته.
4 محرم‌الحرام 1430- 12ديماه 1387
حسين المظاهري
