بِسْمِ اللَّهِ
الرَّحْمنِ الرَّحيم
قَالَ
رَسُولُ اللَّه«صلیاللهعلیهوآلهوسلّم»:
«إِنَّ مُعَلِّمَ الْخَيْرِ يَسْتَغْفِرُ
لَهُ دَوَابُّ الْأَرْضِ وَ حِيتَانُ الْبَحْرِ وَ كُلُّ ذِي رُوحٍ فِي الْهَوَاءِ
وَ جَمِيعُ أَهْلِ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ»
همانا جنبندگان زمین و ماهیان دریا و همه جانداران هوا و تمامی اهل آسمان و
زمین برای آموزگارِ خوبی، طلب آمرزش میکنند.
این کلامِ بلندِ بهترین رسول خداوند و بزرگترین معلّمِ بشریّت است که با
تأکید هرچه بیشتر، حقّ بزرگ معلّمان و آموزگاران خوبیها را بر سایر انسانها و
بلکه بر همۀ اهل زمین و آسمان، بیان میفرماید و در حقیقت، نقش برجسته و جایگاه
ویژۀ معلّم در ساحتِ حیاتبخشِ«انسانسازی، فرهنگسازی، جامعهسازی و تمدّنسازی»
را به ما یادآور میشود.
تکریم معلّمان و اساتید و آموزگاران، نه تنها قدرشناسی از مقام و منزلت کسانی
است که سرمایۀ عمر خویش را در مسیر رشد علمی و تربیت روحیِ نسلِ تکامل طلب و حق
جویِ جوان، ایثار و نثار کردهاند، بلکه نشان از پویایی فکری و فرهنگیِ یک جامعه و
زنده بودن آرمانهای ارزشی در آن دارد.
اکنون که در این آیین گرامی، همزمان با میلاد با سعادت عالم آل محمّد«صلواتالله علیهم اجمعین» و معلّم بزرگ خوبیها، یعنی حضرت ثامنالأئمه
امام رضا«سلاماللهعلیه»
از مقام تنی چند از پیشکسوتان تعلیم و تربیت
در شهر علم و فرهنگ و هنر، اصفهان، تجلیل میشود و با یاد یکی از معلّمان اندیشمند
و فقید، مرحوم مغفور آقای سید علی اکبر پرورش«رحمتالله علیه» به آن عزیزان«نشان پرورش» اهداء میگردد،
لازم میدانم به سهم خود از همۀ متصدیان و مسئولان امر که در برگزاری این نشست و
آیین، برنامهریزی و اهتمام کردهاند، تشکر کرده و از خداوند علم و قلم، توفیقات
روزافزون معلّمان گرامی در استمرار خدمت به دانش و فرهنگ و تمدّن اسلام و ایران را
مسألت نمایم.
والسّلامعليکم
و رحمةالله و برکاته
حسين
المظاهري
11/ذیقعده/1437
24/مرداد/1395