بسم الله الرحمن الرحيم
اکنون که با عنايات خداوند متعال، اوّلين کنگرۀ بين‌المللي امامزادگان، به منظور تکريم و تعظيم فرزندان رسول خدا«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» و اميرالمؤمنين و ائمّۀ طاهرين«صلوات‌الله‌عليهم‌اجمعين» در اصفهان - که از ديرباز يکي از کانون‌هاي گرم اسلام و تشيّع بوده است- برگزار مي‌گردد، لازم است از همۀ متصدّيان و دست‌اندرکاران و شرکت‌کنندگان در اين همايش صميمانه قدرداني نمايم.
بي‌ترديد حضور گرامي خاندان پيامبر خاتم و اهل‌بيت عصمت و طهارت«سلام‌الله‌عليهم» در گوشه و کنار بِلاد اسلامي و از جمله ايران، يکي از مؤلّفه‌هاي تأثيرگذار و با اهميّت در نشر و انتقال مکتب تشيّع و معارف نوراني ائمّۀ‌هدي«سلام‌الله‌عليهم» بوده است. اگرچه بنابر گزارش‌هاي موثّق و گوناگونِ مورّخان، معمولاً و عموماً فشارهاي ظالمانه و جوّ اختناق و استبداد حاکم بر حجاز و عراق - که مرکز اصلي خاندان پيامبراکرم و کانون نشر و نماي علويان و فاطميان بوده - و سخت‌گيري‌هاي زمام‌داران اموي و عباسي در تنگ نمودن عرصۀ زندگي بر اين خاندان مظلوم، باعث شده است تا آنان براي حفظ شرافت خانداني و روح بزرگ‌منشي، از زادگاه خويش و از آن محيط‌هاي پرخفقان، به ساير بلاد و ديار مهاجرت نمايند، امّا همين مهاجرت‌ها اوّلاً: عامل گسترش و انتشار تشيّع بوده و ثانياً: باعث انتقال پيام مظلوميّت اهل‌بيت رسول خدا گرديده و ثالثاً: حضور اين بزرگواران را به مأمني فکري و عقيدتي براي شيعيان و دوستداران اهل‌بيت عصمت و طهارت«سلام‌الله‌عليهم» تبديل ساخته و رابعاً: منشأ پيدايش و پرورش خانواده‌ها و اعقاب سادات و خلاصه، رشد و نموّ شجرۀ طيّبۀ دودمانِ پيامبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» گشته است.
امروز نيز پس از گذشتِ قرن‌‌ها از شهادت يا رحلت آن بزرگواران، سال‌هاي متمادي است که تأثيراتِ شگرف معنوي و اخلاقيِ بقاع متبرّکه در روح و روان زائران و مجاوران، مايۀ توجّه دوستداران رسول خدا و خاندان مکرّم او به اين کانون‌هاي نور معنويّت و تبديل آن مراکز مقدّس به جايگاه آرامشِ خاطر اهل ايمان و ساحتِ مناجات و التجاء به درگاه حضرت ربوبيّت شده است و عمومِ مؤمنان در هر شهر و دياري که يکي از بقعه‌هاي نوراني در آن وجود داشته باشد، آنجا را مأمنِ معنوي و آرامش‌گاه روحي خود برمي‌شمارند و عرضِ نيازِ خود به پيشگاه حضرت احديّت را در آن بارگاه‌هاي نور و ايمان، به انجام مي‌رسانند و از سرِ اعتقادِ قلبي، حوائجِ دنيوي و اخرويِ خود را از آن بقاع متبرّک جستجو و دريافت مي‌نمايند.
نه تنها اين جنبه‌هاي معنوي و قدسي که مايۀ برکات فراوان براي زمين و زمانِ ماست، بلکه وجود اين بقاع متبرّکه در طول تاريخ، باعث ايجاد زيباترين و چشم‌نوازترين ابنيه‌هاي تاريخي و ظهور انواع شگفتي‌هاي هنري و معماري و مفاخر باستانيِ ملّي و اسلامي نيز شده و از اين جهت هم، موجب حفظ ظاهر اسلامي و معنوي شهرها و مناطق ديگر گرديده است.
وجود همۀ اين ابعاد ظاهر و باطني، ما را به حفظ و تعميق يک سلسله فرصت‌هاي بزرگ فرهنگي و ايجاد فرصت‌هاي جديد در اين جهت، فرا مي‌خواند. اولياءِ فرهنگي کشور از اين کانون‌هاي معنوي مي‌توانند بهترين بهره‌برداري‌ها را براي گسترش فرهنگ و اخلاق اسلامي در ميان مردم بنمايند. در اين زمينه، مسئوليّت و نقش سازمان اوقاف و امور خيريّه، کاملاً تأثيرگذار و تعيين کننده است. اگرچه در اين باب، اقداماتي انجام پذيرفته، امّا هنوز گام‌هاي بزرگ‌تر و متکثّر و متنوّعِ ديگري باقي مانده است که بايد با برنامه‌ريزي دقيق و همراه با تشخيصِ درستِ نيازها و اولويّت‌ها و با همّت بلند و وسعتِ نظر برداشته شود و روشن است که جهت‌گيريِ اصلي در اين خصوص، الزاماً ارتقاء فرهنگ ديني و ملّي و رشد اخلاق و اخلاقيّات به ويژه در نسلِ تکامل‌خواه و حق‌طلبِ جوان است که آينده‌سازان اين کشور و ملّتند.
بقاع متبرّکۀ امام‌زادگانِ عظيم‌الشّأن - که درود و رضوان خداوند بر يکايک آنان باد- مي‌تواند و بايد به قطب‌هاي فرهنگيِ مناطقِ گوناگونِ کشور تبديل شود، ولي رسيدن به اين هدفِ شايسته، البتّه، مشروط به دقّت و همّت و وحدت و هم‌دلي و هم‌ياري همۀ دستگاه‌ها و مراکز فرهنگي است و اميد است با عنايات خداوند سبحان و توجّهاتِ خاندان رسول خدا، به آن هدف با اهميّت دست يابيم.
يک‌بار ديگر از همۀ مسئولان برگزاري اين کنگره خصوصاً سازمان اوقاف و امور خيريّه تقدير و تشکّر مي‌کنم.و السّلام عليکم و رحمة‌‌الله و برکاته.
حسين المظاهري
19 / شهريور / 1392
4 / ذي‌القعدة‌الحرام / 1434
