بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین والصلاة والسّلام علی خیر خلقه أشرف بریته ابوالقاسم محمّد صلی الله علیه و علی آله الطیّبین الطاهرین و عَلی جمیع الانبیاء وَالمُرسَلین سیّما بقیة الله فی الأرضین و لَعنة الله عَلی اعدائهم أجمعین.
شب جمعه متعلّق به قطب عالم امکان و محور عالم وجود و واسطۀ بین غیب و شهود، یعنی حضرت ولیعصر«عجّلاللهتعالیفرجهالشّریف» است؛ اظهار ارادت کنید خدمت آقا با سه صلوات.
ميلاد پربرکت امام يازدهم امام عسکری«سلاماللهعليه» را به همۀ شما تبريک میگويم و از طرف همۀ شما اين عيد بزرگ را به ساحت مقدس حضرت ولیعصر«ارواحنافداه» تبريک میگويم و از طرف همۀ شما از حضرت ولی عصر میخواهم نظر لطفی به جلسۀ ما عنايت کنند و با عيدی گرفتن از آقا امام زمان از جلسه بيرون رويم،انشاءالله
برای اينکه امام عسکری«سلاماللهعليه» نظر لطفی به جلسه کنند، خدمت ايشان سه صلوات بفرستيد.
بحث ما انشاءالله باشد برای هفتۀ آينده و در اين جلسه لازم و واجب است اظهار ارادتی خدمت امام يازدهم،امام حسن عسکری«سلاماللهعليه» داشته باشيم. اظهار ارادت ما به آقا يک روايت و يک قطعۀ تاريخ است و هر دو خيلی مهم است. و اما روايت بد معنا شده و بد فهميده شده است. روايت، روايت فوقالعاده بالايی برای شيعه است. آقا امام يازدهم میفرمايند:
«عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْإِحْدَى وَ الْخَمْسِينَ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ وَ التَّخَتُّمُ فِي الْيَمِينِ وَ تَعْفِيرُ الْجَبِينِ وَ الْجَهْرُ بِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
پنج چيز علامت تشيّع است و معنا کردهاند که به اين پنج چيز اهميّت دهيد و مؤمن بايد اين پنج چيز را به جا بياورد، امّا بالاتر اينست که پنج چيز علامت شيعه است، يعنی سنّی ندارد و شيعه دارد، پس شيعه بايد اين پنج چيز را داشته باشد و اين پنج چيز در رسالهها نيز آمده است. اوّل چيزی که از اختصاصات شيعه است، نماز شب است. سنّيها نماز شب ندارند. سی و چهار رکعت نافله را ندارند. البته کار خوبی دارند که ما نداريم و اين ننگ و عيب بزرگی برای ماست. کار خوبشان اينست که يک ساعت قبل از اذان صبح يک اذان میگويند و همه در مسجد میريزند. لذا کسانی که مشرّف شدهاند، میبينند يک ساعت قبل از اذان صبح سنّيها به مسجد میروند و مشغول راز و نياز با خدا میشوند و البته دعا ندارند، بلکه قرآن میخوانند، اما علی کل حال آن يک ساعت با خدا هستند تا موقع نماز شود و نماز را به جماعت بخوانند و متفرق شوند. اين کار خوبيست و وظيفۀ ما اينست که يک ساعت قبل از اذان صبح بيدار شويم. اما آنچه وظيفۀ ماست، نماز شب است. همين که استاد بزرگوار ما علامه طباطبائی میگفتند در بازار نجف میرفتم و ناگهان ديدم کسی دست روی شانۀ من گذاشت و برگشتم و ديدم استادم مرحوم آقای قاضی است. گفت فرزندم دنيا میخواهی نماز شب و آخرت میخواهی، نماز شب و دنيا و آخرت میخواهی، نماز شب. قرآن میفرمايد اين نماز شب است که مقام محمود دارد و مقام پسنديده در دنيا و آخرت دارد. مقام پسنديده در دنيا اينست که مورد لطف خداست و گناه نمیکند. اگر به راستی نماز شب بخواند؛ چنانکه قرآن میفرماید:
«إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْکَرِ»
نماز شب او را از گناه باز میدارد. اینکه قرآن میفرمايد: «إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْکَرِ»، برای همۀ نمازهاست. نماز واجب و نماز مستحب و مخصوصاً نماز شب برای اينکه انسان را از شرور و آفات و رفيق بد حفظ کند و از شيطان درون و شيطان برون حفظ کند، خيلی مفيد است و من از همۀ شما تقاضا دارم نماز شب را ولو مختصر بخوانيد. نماز شب، هشت رکعت نافله و دو رکعت شفع و يک رکعت وتر است و اگر دعاهای آن را هم نخوانيد، اين يازده رکعت يک ربع طول میکشد و اين را قبل از نماز صبح بخوانيد. ما سی و چهار رکعت نوافل داريم که سنّی ندارد و از جملۀ آن اين نماز شب است و من از همۀ شما تقاضا دارم نماز شب بخوانيد. حتّی از امام صادق«سلاماللهعليه» سؤال شده کسی موفق نمیشود به نماز شب، چه کند؟ حضرت فرمودند قضای آن را بخواند. آن قضای نماز، انسان را توفيق میدهد که نماز شب خوان شود. به قول آقای قاضی«رحمةاللهعليه» اگر دنيا بخواهيد، نماز شب و اگر آخرت بخواهيد، نماز شب و اگر دنيا و آخرت بخواهيد، نماز شب.
دوم، بلند گفتن «بسم الله الرحمن الرحيم» در همۀ نمازها. سنّيها اين را ندارند و سنّی يا بسم الله نمیگويد يا آهسته میگويد. امّا شيعه بايد حتّی در نماز ظهر و عصر که حمد و سورۀ آن آهسته است، بسم الله را بلند بگويد.
سوم، سر گذاشتن روی خاک، که اين هم مختص شيعه است و سنّيها ندارند. سنّيها روی فرش و غيره سجده میکنند و ما که روی مهر سجده میکنيم، توهين و سرزنش میکنند و حتّی مشرک میگویند و تهمتهای عجيبی به ما میزنند، برای اينکه ما سر روی مهر يا خاک میگذاريم و امام حسن عسکری«سلاماللهعليه» میفرمايند علامت شيعه اينست. خوشا به حال شيعه که سر روی خاک بگذارد و تواضع خاص در مقابل خدا و گريه و زاری در مقابل خدا داشته باشد.
متعدّد زنهای پيغمبر نقل کردند که پيغمبر را در سجده میديديم که سر روی خاک گذاشتند و مثل باران گريه میکنند و میفرمايند: «اللَّهُمَّ وَ لَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً»
خدايا مرا يک لحظه به خودم وامگذار. گريه میکردند تا جای سجدۀ ايشان تر میشد.
اين سجده چيز خوبيست، اما در نماز واجب و نماز مستحب سر بايد روی خاک باشد و سنّی اين را ندارد.
چهارم، انگشتر عقيق در دست کردن است. روايتی داريم که میگويد کسی را با ظلم و تازيانه میبردند. امام به راوی فرمودند ببن انگشترش چیست. راوی میگوید دیدم غیر عقیق است. به امام گفتم انگشتری غیر عقیق است. امام فرمودند اگر انگشتر عقيق در دست داشت، خدا او را حفظ میکرد. در بعضی روايات داريم که نماز را هفتاد برابر میکند. لذا انگشتر عقيق در دست راست و مخصوصاً در انگشت آخر، علامت شيعه است و سنّی ندارد.
پنجم چيزی که سنّی ندارد و محروم است، زيارت است. سنّی زيارت ندارد. حتّی برای خلفای خودش هم زيارت ندارد. اما شيعه زيارت دارد. زيارت عاشورا، زيارت وارث و زيارت امين الله دارد و از همه مهمتر زيارت جامعه دارد. آقا امام زمان به علامه مجلسی فرمودند: «نعمت الزيارة». علامه مجلسی زيارت را حفظ بود و در مقابل امام زمان مردانه زيارت جامعه را خواند. میگويند مداحوار خواندم و آقا فرمودند بيا جلو. با خجالتی جلو رفتم و در مقابل آقا سلام کردم و آقا جواب دادند و فرمودند «نعمت الزيارة». اين خوب زيارتی است و يک صبحگاه برای شيعه است. تمام اسرار شيعه در اين زيارت هست. شما نمیتوانيد سرّی از اسرار شيعه پيدا کنيد که در اين زيارت جامعه نباشد. اما زيارت اربعين که در اين روايت آمده، از باب مثال است. روز اربعين انسان بايد اظهار ارادت کند به امام حسين«سلاماللهعليه» و اين قضيهای که الان با اين جمعيت عجيب پيدا شده، آقا امام زمان خيلی دوست دارند. خوشا به حال کسانی که پياده میروند و با آن حال میروند و با آن حال برمیگردند.
و اما تاريخ هم عجيب است. قطعه تاريخ مربوط به شهادت امام يازدهم است. اما برای شيعه يک افتخار و دو معجزه است و تشيع روی همين قطعه تاريخ خوابيده است. ابوالاديان میگويد آقا امام عسکری مرا خواستند و فرمودند که اين نامهها را به مداين ببر و جوابش را بگير و سهم امام را هم بگير و برگرد. قبضهای سهم امام را دادند و گفتند به صاحبشان بده، اما وقتی برگشتی من مردهام. ابوالاديان از اصحاب سرّ است و خيلی ناراحت شد که میخواهد آقا را از دست بدهد. اينکه از اصحاب سرّ است رفت در فکر ديگری و گفت آقا بعد از شما چه کسی است؟ ابوالاديان میدانست بعد از آقا کيست، اما میخواست اين قضيه را از زبان امام حسن عسکری بشنود و الاّ در ميان شيعه و سنّی دوازده امام چيز مشهوريست و روايات فراوانیروی آن داريم. حضرت آيتالله صافی گلپايگانی که از مراجع تقليد هستند کتابی نوشتهاند به عربی و الان به فارسی ترجمه شده به نام «منتخبالاثر» و در اين کتاب بیش از هزار روايت از سنی و شيعه راجع به دوازده امام است.
پايۀ شيعه خيلی محکم است. لذا ابوالاديان رفت در پايۀ محکم و گفت بعد از شما چه کسی است؟ حضرت فرمودند هرکسی بگويد جواب نامهها از کيست و هرکسی بگويد پولها از کيست و چه مقدار هم در کيسههاست و هرکسی که به جنازۀ من نماز بخواند. میگويد ابهت آقا مرا گرفت و ساکت ماندم و به مداين رفتم و قبضهای سهم امام را دادم و نامهها را گرفتم و سهم امام متعدد در کيسهها بود و روی کيسهها نوشته بود که چه مقدار است و از چه کسی است. به سرّ من رای آمدم و ديدم آقا را از دست دادهام. ناگهان ديدم جعفر کذاب نشسته و اصحاب معتمد عباسی اطرافش هستند و میخواهند خليفه درست کنند. جعفر کذاب پسر امام هادی و برادر امام حسن عسکری است اما خيلی بد درآمد. پسر امام بد درآمد به دليل رفيق بد.
تا توانی میگريز از يار بد
يار بد بدتر بود از مار بد
مار بد تنها همی بر جان زند
يار بد بر جان و بر ايمان زند
جوانها! از رفيق بد بترسيد. الان خیلی از جوانهای دختر و پسر رفيق دارند. اين موبايلبازيها و رفيقبازيها موجب شده است که چندين برابر طلاق در مقابل ازدواج باشد. ازدواج خيلی کم شده زيرا تشريفات و تجمّلگرائی زياد شده و طلاق زيادشده برای رفيقبازيها و موبايلبازيها و برای اين کار کثيف که پيدا شده است.
پسر نوح با بدان بنشست
خاندان نبوتش گم شد
سگ اصحاب کهف روزی چند
پی خوبان گرفت و مردم شد
تا میتوانيد رفيق خوب پيدا کنيد. رفيق مسجدی و رفيقی که به دنبال روحانيت و نظام باشد و رفيقی که به راستی اهل باشد و بتوانی از او استفاده کني، و الاّ اگر رفيق بد پيدا شد، تو را بد میکند. جعفر کذاب بد شد به خاطر پولپرستی و رياست طلبی و رفيقبازي.
ابوالاديان میگويد ديدم که میخواهند جعفر کذاب را خليفه کنند. جلو رفتم که ببينم به کجا میرسد. ديدم از جای ديگر عدهای آمدهاند و پول و نامه آوردهاند و گفتند خليفه بعد از امام عسکری کيست؟ آنها جعفر کذاب را نشان دادند و اينها جلو رفتند و گفتند ما پول و سهم امام و نامه آوردهايم و جوابش را میخواهيم. جعفر کذاب گفت بدهيد تا قبضش را بدهم. گفتند آقا امام حسن عسکری به ما ياد داده است که اگر میخواهيد پول دهيد، بايد کسی که میخواهد پول را بگيرد بگويد از کيست و چه مقدار در کيسهها است. جعفر کذاب رو کرد به رفقايش و گفت اينها از من علم غيب میخواهند. گفتند امام حسن عسکری چون امام بود علم غيب داشت. پدرت امام هادی نيز علم غيب داشت. مابقی امامان نيز علم غيب داشتند و میدانستند چقدر در کيسهها پول هست. میگويد در اين حين ناگهان جنازۀ مبارک آقا را آوردند و به جعفر کذاب تعارف کردند که نماز بخواند. اين میگويد من مات شدم و گفتم نکند اين جعفر بر جنازۀ امام نماز بخواند. ناگهان ديدم پارۀ ماه يعنی امام زمان آمدند. امام زمان در آن وقت پنج يا شش سال بيشتر نداشتند، اما به يک جوان رشيدی نماياندند. از معجزات بزرگ آقا امام زمان نماز خواندن به جنازۀ پدر است. يکی به صورت جوان و دوم اينکه ابهت آقا همه را گرفت. به جعفر گفتند کنار برو، من بايد نماز بخوانم. آنگاه نماز را خواندند و به خانه رفتند. همه مبهوت شدند که چه شد. آقا همان جا غائب شدند. غيبت صغری هفتاد و چهار سال طول کشيد و چهار وکيل خاص داشتند که خدمت آقا میرسيدند و بعد نائب عام جلو آمد و غيبت کبری جلو آمد و الان موقع غيبت کبری است و اين تقصير ماست. ای شيعیان تقصير داريد: «وجوده لطفٌ و تصرفه لطفٌ آخر و عدمه منّا»، وجود آقا امام زمان لطف است و واسطۀ فيض اين عالم و قطب عالم امکان هستند و تصرف در هستی و اينکه شيعه را نگاه دارند و شيعه را حفظ کنند، از امام زمان است. اگر لطف امام زمان نبود، امريکا الان داعشیها را مسلط بر ايران کرده بود. اين لطف امام زمان است و الاّ داعش از طرف صهيونيسم برای نابودی آمده بود. از اهم واجبات در پيش اينها شيعهکشی است. حتّی عقيدهشان اينست که اگر بتوانند يک شيعه را بکشند، به بهشت میروند. الان وجود مقدس امام زمان اين امنيّت را به ايران داده است.
[1]. کتاب المزار (للمفید)، ص 53؛ تهذیب الاحکام، ج 6، ص 52.
[2]. العنكبوت، 45: «و نماز را برپا دار، كه نماز از كار زشت و ناپسند بازمىدارد.»
. من لا يحضره الفقيه، ج 1، ص 477.