عنوان: حضور زن در جامعه
سوال :

جعفر بن‌ محمّد از پدرش‌، از جدّش‌ از عليّ بن‌ أبي‌طالب‌ عليهم‌ السّلام‌ نقل‌ مي‌كند كه‌ آن‌ حضرت‌ از پيغمبر اكرم‌ «صلّي‌ الله‌ عليه‌ وآله‌ وسلّم‌ »شنيد كه‌ فرمود: «اي‌ علي‌ تو را وصيّت‌ مي‌كنم‌ به‌ اموري‌ و بر آن‌ مواظبت‌ نما، كه‌ تا وقتي‌ بر آن‌ مواظبت‌ كني‌ در خير و سعادت‌ خواهي‌ بود.» سپس‌ حضرت‌ چند مورد را ذكر فرمودند تا به‌ اينجا رسيدند: «يا علي‌! بر زنان‌ جمعه‌ و جماعت‌، اذان‌ و اقامه‌، عيادت‌ مريض‌، تشييع‌ جنازه‌ و هروله‌ بين‌ صفا و مروه‌، دست‌ كشيدن‌ به‌ حجر الاسود (به‌ هنگام‌ ازدحام‌ كه‌ موجب‌ برخورد بين‌ زن‌ و مرد مي‌گردد)، همچنين‌ تراشيدن‌ موي‌ سر نيست‌. زن‌ نبايد قضاوت‌ كند، و مورد مشورت‌ نبايد قرار گيرد، و ذبح‌ جز در وقت‌ ضرورت‌ نبايد بكند، و تلبيه‌ (لبّيك‌ اللّهمّ لبّيك‌) نبايد بلند بگويد، در كنار قبر نايستد و خطبه‌ (روز جمعه‌) را نشنود، ازدواج‌ را خود به‌ عهده‌ نگيرد، از خانه‌ بي‌اذن‌ شوهر بيرون‌ نرود و اگر برود خدا و جبرائيل‌ و ميكائيل‌ او را لعنت‌ كنند و  از خانه‌ شوهر چيزي‌ جز با اجازه‌ شوهر نبخشد، و شب‌ را نخوابد در حالي كه‌ شوهر بر او خشمگين‌ باشد، اگر چه‌ شوهر به‌ او بدي‌ كرده‌ باشد» و تا آخر.

چرا بعضی از قسمت‌های اين حديث با فقه امروز مغایرت دارد؟ مثل حضور در نماز جمعه و جماعت و همچنین رفتن به تشییع جنازه و عیادت مریض و ... لطفا توضیح فرمائيد.


پاسخ:

اگر بيرون رفتن زن از خانه و لو براي جمعه و جماعت و امور ديني موجب فساد اخلاقي شود، بايد نرود و عبادت او در خانه بهتر است. ولي اگر فساد اخلاقي نداشته باشد، بيرون رفتن او بهتر است. و آنچه گفته شد، جمع ميان روايات است که فتواي مراجع نيز مي‌باشد.