مسأله: اگر دو یا چند نفر، مالی را در میان بگذارند و با آن معامله کنند، به آن شرکت می‌گویند و سود شرکت باید بر اساس توافق و قرارداد تقسیم شود و اگر مقرّر نکردند، سود حاصله به نسبت مساوی بین شرکاء تقسیم می‌شود.
مسأله: كسانى كه با هم شريك مىشوند بايد رشيد باشند و از روى قصد و اختيار شركت كنند و نيز بايد بتوانند در مال خود تصرّف نمايند.
مسأله: اگر معامله در شرکت سود داشت، متعلّق به همۀ شرکاء است و اگر شرکت متحمّل زیان شد، زیان آن نیز متعلّق به همه است. و اگر اموال شرکت تلف شد، خسارت آن مربوط به همه است، گرچه سرمایه در اختیار یکی از شرکاء باشد و نزد او تلف شود.
مسأله: سود معاملۀ شخصی شرکاء متعلّق به خود آنها است، مگر اینکه شرط کرده باشند معاملۀ خصوصی نکنند و در صورت چنین شرطی، سود حاصل از معاملۀ خصوصی نیز متعلّق به شرکت است.
مسأله: اگر یکی از شرکاء، خلاف مقرّرات عمل کند و از این بابت زیانی به شرکت تحمیل نماید، ضامن است و آن زیان به شرکت مربوط نمی‌شود.
مسأله: عقدِ شرکت از عقود جايز است و هر کدام هر وقت که بخواهند می‌توانند شرکت را فسخ کنند. چنانچه اگر یکی از آنها از دنیا رفت، عقد خود به خود فسخ می‌شود.
